Ne kadar çok olay oluyor dünyada, ne kadar çok hikaye var insanların yaşadıkları ve yaşayacakları. Hepsini anlat anlat bitmez. Anlatılacak dinlenilecek ne çok hikaye var. Bazıları mutlu anlar bazıları mutsuz bazıları da bomboş anlar. Herkesin bir hikayesi var yaşadıkları yani iyi kötü. Birisine anlatmak istediğimizde bile anlat anlat bitmez. Anlatsak da yine de eksik bir şeyler kalır. Ya da karşımızdakine her şeyi aktaramayız. Şu veya bu şekilde herkes kendi hikayesini yaşıyor ve de yazıyor. Herkes kendi hikayesinin ya da romanının kahramanı. Bazen de kendi romanımızın yan karakteri gibi de hissedebiliriz.
Bu kadar çok hikaye varken dinlenilecek ve yaşanacak, başka hikayeler neden ilgimizi çeker? Bu kalabalık ve karmaşa da olan bütün bu olayların bizim için önemi ne? Neden insanlar başkalarının hayatını merak ediyor kitaplardan roman ve hikayeleri okuyor yine de ?
Yalnızlıktan mı acaba? Kendini yalnız hissettiğinden başka hikâyelerde kendini mi arıyor? Ya da paylaşmak istiyor hikayesini diğer hikayeleri okuyarak ve dinleyerek. Bir nevi yalnızlık paylaşımı, yalnızlık paylaşımı diyorum çünkü yalnızlık hiçbir zaman dinmez ve bitmez. Hep vardır bazen bunu derinden hissederiz bazen de diğer yalnızlıkları görerek kader birliği yaparız. Başka hikayeleri okuyarak yalnızlığımızı paylaşırız. Başka türlü nasıl olabilir ki? Nasıl tutunacağız?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder